داستانک یک بهمن خاطره نویسنده موهوم

در این بخش از سایت کافه نویسندگان، داستانک یک بهمن خاطره  را برای شما عزیزان آماده کرده ایم. برای دانلود این اثر به قلم موهوم با ما همراه باشید.

خلاصه:
یک مکالمه‌‌ی ساده، میان یک روان‌شناس و یک شخص درباره‌ی یک بادبادک و یک بهمن خاطره!

بخشی از اثر:
پس از اندکی سکوت، ادامه‌ یافتن سخنان مراجعه کننده، فرصت ل*ب گشودن و مطرح کردن سوالات مرتبط را از دکتر می‌گیرد!
– راسته که میگن آخرین جملات، هیچ وقت فراموش نمی‌شن؟ امیدوار بودم آخرین جمله‌اش به من یه حرف خوب باشه. مثلاً بگه به امید دیدار، دوباره می‌بینمت یا چیزای کلیشه‌ای و این مدلی که توی اون‌ها رد پایی از امید هست. امید به برگشت… امید به آینده.
در ذهن دکتر همچنان سوالات مختلف به صورت یک صف منظّم و پشت سر هم، درحال ایجاد شدن بود؛ امّا از بین سخنان مراجعه کننده، جواب یکی از آن‌ سوالات را خود به خود یافته و به نتیجه‌ای رسیده بود.
این پسر درباره‌ی هیچ نوع بادبادکی حرف نمی‌زند. دکتر افکارش را رتبه بندی کرده و با پرسیدن سوالی با اولویّت بالاتر، به مکالمه ادامه می‌دهد:
– فکر نمی‌کنی اون هم حق تصمیم گرفتن داشته و این مورد که تو از جانب اون هم تصمیم بگیری یک نوع خودخواهی و اشتباه بوده؟ اگه می‌خواست بره، خب خودش بهت می‌گفت که می‌خواد بره! این‌جوری شاید باعث شدی اون فکر کنه انتخاب و تصمیماتی که درباره‌ی تو گرفته، از اوّل اشتباه بوده.
مراجع با کمترین تاخیری پاسخ می‌دهد، انگار که از قبل جواب‌هایش را آماده کرده است:
– نه، گاهی وقت‌ها این رفتار یه نفره که به جای زبونش حرف می‌زنه. رابطه‌ی ما عجیب بود، مثل موج و ساحل؛ هر چه‌قدر بیشتر تلاش می‌کردم تا بهش نزدیک بشم، بیشتر ازش دور می‌شدم! امیدوارم متوجّه منظورم شده باشی.
دکتر این‌بار سوال بعدی‌ را کاملاً بی‌توجّه به اولویت بندی قبلی‌اش می‌پرسد:
– خب تو که همه‌ی کارها رو خودت تکی انجام دادی و بابتش پشیمونی‌ای هم نداری، پس… اِم، پس این‌جا چی‌کار می‌کنی؟!