اشعار منظومه‌ی معصومه اثر معصومه نجاتی

در این بخش از سایت کافه نویسندگان، اشعار منظومه‌ی معصومه را برای شما عزیزان آماده کرده ایم. برای دانلود این اثر به قلم معصومه نجاتی با ما همراه باشید.

🔹دیباچه:

به ‌نام‌ خدای، شعر و احساس
خدایی، که از‌ زیبایی، وجود خویش؛
به برخی از بندگان‌‌‌ش،
چشمه‌ی، پرجوش و خروش احساس را
بخشید و دیدگاه و نظرات‌شان، را
چون شعر‌ی، روان‌ در وجودشان، سرشار کرد.
به‌نام‌خدایی، که سرچشمه‌ی،
اشعار مطلق اوست…
به ‌نام ‌خداوند، غزل، قصیده، رباعی، شعرنو…
به ‌نام‌ خداوند، شعر، به‌نام‌خداوند احساس…

🔹بخشی از اثر:

《 کافه‌ی، تنهایی》

حرف دارم…
به اندازه‌ی، یک فنجان قهوه‌ی، داغ رو‌ در‌ رویت!
تو و من، باشم و یک خاطره‌ی، خسته از راه دراز.
حرف‌ها دارم…
هزاران واژه‌ی، تکراریِ، عشق ‌از نگاه تو؛
و بخوانی، شعرهایم، را در دفتر چشم‌هایم،
پشت این، پنجره‌ی، رو به سکوت
ل*ب‌ به خنده بگشایی، و شاد کنی،
تا در این، کافه‌ی، تنهایی‌ خویش
برسرمیز تو بنشینم.
من، تو را از بین هزاران گل نرگس‌ جستجو کردم
ای لاله‌ی، سرخ…
و صدای قدم‌هایت، را شمردم تا خود صبح!
من، تو را از بین هزاران دعا‌ آرزو کردم
آن، زمانی که پشت پلک‌هایم، بارانی‌شد.

*

« مسافر»
می‌روم،
مرا با منطق شما کاری‌، نیست…
می‌روم،
کتاب‌های، فلسفه را جا می‌گذارم،
و نگاه‌های، خشک و خسته از پس حصار روح می‌روم،
باخود می‌برم، هرچه که در آن، صداقت پیداست!
روی، سرفصل کتاب‌هایش، احساس جاری‌ است!
می‌روم،
شهرتان دوده زده از کمبود واژه‌ها،
و دایرهُ المعارف‌تان، همواره محدود!
وقت رفتن گلدان اقاقی، را می‌برم، باخود
برایش شعر می‌خوانم،
و کتاب…
تا که روح‌اش، تازه شود.
آب می‌دهم‌اش،
و هزاران ذره از نور خورشید را من، به او می‌بخشم.